اولین تپشهای عاشقانه قلبم...با فروغ

از شعر:(( به آفتاب سلامی دوباره خواهم کرد))

به آفتاب سلامی دوباره خواهم کرد
به جویبار که در من جاری بود
به ابرها که فکر های طویلم بودند
به رشد دردناک سپیدارهای باغ که با من
از فصلهای خشک گذر می کردند
از شعر: (( پنجره))
یک پنجره برای دیدن
یک پنجره برای شنیدن
یک پنجره که مثل حلقه چاهی
در انتهای خود به قلب زمین می رسد

از شعر: (( تنها صداست که می ماند))
چرا توقف کنم، چرا؟
پرنده ها به جستجوی جانب آبی رفتند
افق عمودی است
افق عمودی است و حرکت: فواره وار
و در حدود بینش
سیاره های نورانی می چرخند
زمین در ارتفاع به تکرار می رسد
وچاههای هوایی
به نقبهای رابطه تبدیل می شوند
از شعر: (( تولدی دیگر))
سهم من پایین رفتن از یک پله متروک است
و به چیزی در پوسیدگی و غربت واصل گشتن
سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره هاست