این حرفها را کجا بزنم؟؟؟
شیر آشپزخانه ما چکه می کند
و من از صدای مداوم قطره ها خوابم نمیبرد
همین بهتر
سه هفته تمام است
که حتی به خوابم نیامده ای
وقتی خانه خوابها
از رد پای تو خالی باشند
دیگر به کفر ابلیس هم نمی ارزند
باز گلی به جمال هر چه بیداری بی دلیل
میتوانم در این بیداری
به مسائل مهمتری بیندیشم
می توان حرفهای بهتری بزنم
باید حرفهایم آنقدر محکم باشند
که بعدها
بتوانم رویشان بایستم
حرفهای حساب
که هرگز بی جواب نیستند
نبوده اند!
اصلا میتوانم کمی گریه کنم
برای مرد زرد پوش پارک همیشگی
که سالهاست
سبیلش را گم کرده است
برای کودکان گلفروش چهارراهها
که هر سال
دو برابر می شوند
برای بچه گربه ایی که سه روز تمام است
در حیاط خلوت خانه همسایه ناله میکند
برای مادرش
که مش رمضان
- سپور محله ما-
چهارروز پیش جنازه لهیده اش را
با چرخ دستی خود برد!!
برای خودم که سالهاست
عطر پیراهن تو را
در کیسه کوچکی حفظ کرده ام!
برای غزال غمگینی که یک شب
در پس تپه های پرسه و پرسش نا پدید شد.
برای تمام کتابهای ناتمام هدایت
برای شادمانی شاملو
در آستانه آخرین در
آه!کویر کور اینهمه گلایه
چند چشم چشمه شکل سیرابت خواهد کرد؟
ها؟! بگو!
چند چشم چشمه شکل؟
ای طلا بگيرن اونی رو که گفت هر آنچه از دل بر آيد بر ... . جالبه . منو ياد يچيزی انداختی :‌ و من در خودم پرواز می کنم ... . يادته ؟ . اميدوارم اينکه جواب نامه رو ندادی نشونهء ناراحت شدنت نباشه . مطمئن باش هدف خاصی نداشتم . خيلی به من لطف داری . ممنونم . .... . راستی !. هرچی خودمونی تر و خاکی تر باشن کلمه ها . منو بيشتر جذب می کنن . دوست دارم وبلاگ امير ناصری رو ببينی .
چه زیبا غروبی بود آن غروب شروع سلام های زنگانی من بود..اما افسوس که تنهایم گذاشت!
باران....
زلال است
چه از چشمهايت ببارد
چه از شير آشپزخانه!
زلال است و ...!
در پس تپه های پرسه و پرسش ... چه واج آرایی قشنگی ...
یه پیشنهاد برای قالب بلاگت دارم ... امتحان کن ببین اگه کادر نقطه چین دور نوشته هات رو برداری چطور می شه ..پایدار مانی
...و ما ماندیم در این بی آوایی زمان در این بی هنری این جهان هنرمندو نمی دانیم که چه می خواهیم